Yeniden Oyun, yeni bir renk ve yeni hareket :)

Daha önceki oyuna yeni cevap vermiştim ki sevgili İpek beni yeniden başka bir oyuna davet etti. Okuduğumuz kitabın 187. sayfasındaki cümleyi paylaşmak. Neden 187. sayfa? Bunu bilmiyorum, bu oyunu başlatan arkadaşımız için bir anlamı vardır (herhalde?!).

Aslında neden 187 diye aklımı kurcaladı ve bana birkaç sene önce aldığım ilginç bir kitabı bile arattırdı 🙂 Sayıların gizemi’nde de 187 için özel birşey bulamayınca, okumakta olduğum kitaba geri döndüm. Elimi attığım anda bulacağım kadar kolay bir yerde olmadığı için bu kitabı oyuna katmıyor ve gerçekten bu günlerde elimin altında, koltukta yanımda olan kitaba geçiyorum.
En çok okuduğum iki konu; “yemek” ve “çocuk”. Bunlardan birincisi hakkında yeterince yazıyoruz hepimiz, benim kitabımın konusu da ikincisi. Hamile kaldığımı öğrendiğim anda bebeğin bedenimdeki gelişimiyle ilgili kitaplar okumaya başlamış, hatta sorduğum fazlaca(!!) bilmiş sorularla doktorumu çıldırtmış, en sonunda da “Papatya Hanım, bu kadar fazla okumayın! Bırakın bize işimizi yapalım” dedirtmeyi başarmıştım :)) Okuduğum çocuk gelişimi kitapları zamanla içerik değiştirdi elbette. Şimdi çocuğun zeka ve ruhsal gelişimiyle ilgili olanlar en sevdiklerim; Türkiye’ye gittikçe yüklenip getirdiklerim. (Eh, ne de olsa insanın kendi dilinde birşeyleri okuması daha bir başka 🙂
Anne blog yazarları arasında kitabımı okumuş ya da duymuş olanlar vardır belki de. Kitabım Çocuk Yetiştirmede Psikolojik Taktikler.
187. sayfasındaki çok anlamlı sözler de şöyle:

“(Çocuğunuza) Aklınıza geldikçe “seni seviyorum” deyin, güne başlarken ve bitirirken bunu söylemeyi alışkanlık haline getirin.”

*************************************************************************************
Hatırlarsanız, bir de benim renklerle oynadığım bir oyun var…
Safranlı yazılarımın sonunda sonraki renk için birkaç ipucu olduğunu söylemiş ve tahminde bulunmanızı istemiştim. Aslında çok fazla tahminde bulunan olmadı. En önce İpekcim, “ipuçlarını bulamadım ama… içimden öyle geliyor” diyerek adeta benim içimden geçeni okumuştu. Sonra da Betül ipuçlarından birini bulmuş ve “bence de..” demişti. Aradan günler ve bol bol renk renk İraklio fotoğrafları geçti. Şimdi sıra yeni renge geldi.
İpuçları elbisem ve tabağın kenarındaki minik kurbağaydı 🙂 sonraki rengim de YEŞİL!

Neden mi? İnanın pek çok sebepten dolayı. Benim aklımda yemyeşil tarifler varken hayatımızda ardı ardına yemyeşil gelişmeler olmaya başladı 🙂 Hangi rengi yapalım annecim? dediğimde, Maya bile düşünmeden “yeşil” dedi (: çünkü onun en sevdiği renk de yeşil 🙂 Pekçok açıdan benim için önemli konulara da değinebileceğim bir fırsat olacak. Bir de yeşil haber vermek istiyorum: 15 Ekim’de tüm dünyadan binlerce blogcu tek bir konuda yazacaklar – ÇEVRE.

Dünya çapında -şu anda-10000i aşkın blog kullanıcısının katıldığı bu olayın da şu günlere düşmesine çok sevindim 🙂