Mayacık artık 9 yaşında

Sanki daha dün gibi… inanası gelmiyor insanın. İlk defa anne olduğum o günün üzerinden tam 9 yıl ne zaman geçti, gitti. Halbuki neler oldu neler bu 9 yılda.

O minicik, güzel kız nasıl da hayatımızı değiştirivermişti. Onu her kucağıma aldığımda gözyaşlarımı tutamıyordum. Mutluluktan, sevinçten, uzun bir bekleyişin ardından kavuşmaktan… içinde tutması mümkün olmayan, yürekten taşan pek çok duygu bir aradaydı. En çok da SEVGİ.

Bugün nasıl da koskocaman bir kız olduğuna inanamıyorum. Zaman geçiyor. İstesek de istemesek de.

Zamanın aslında su gibi akışı içinde bir annenin duygularını çok güzel ifade eden bu şiiri bir tanecik kızıma hediye etmek istiyorum.

SOMEDAY  By Alison McGhee & Peter H. Reynolds

One day I counted your fingers and kissed each one.
One day the first snowflakes fell, and I held you up and watch them melt on your baby skin.
One day we crossed the street, and you held my hand tight.

Then, you were my baby, and now you are my child.
Sometimes, when you sleep, I watch you dream, and I dream too…
That someday you will dive into the cool, clear water of a lake.
Someday you will walk into a deep wood.
Someday your eyes will be filled with a joy so deep that they shine.
Someday you will run so fast and so far your heart will feel like fire.
Someday you will swing high – so high, higher than you ever dared to swing.
Someday you will hear something so sad that you will fold up with sorrow.
Someday you will call a song to the wind, and the wind will carry your song away.
Someday I will stand on this porch and watch your arms waving to me until I no longer see you.

Someday you will look at this house and wonder how something that feels so big can look so small.
Someday you will feel a small weight against your strong back.
Someday I will watch you brushing your child’s hair.
Someday, a long time from now, your own hair will glow silver in the sun.
And when that day comes, love, you will remember me.