Dinazorlar milyon milyon yıl önce

Çocuklar bazen yaşlarından beklenmeyecek derecede, öyle bilgece laflar ediyorlar ki elimden geldiğince onların bu sözlerini not ediyorum günlüğüme. Böyle yıllar sonra açıp açıp okuduğumuzda gülmekten kırılıyoruz birlikte 🙂

Geçen gün Kayseri’de sokaktaki insanlara “hayvanat bahçesine dinazor getirilsin mi, ister misiniz?” sorusuna verilen cevaplardan ben şahsım adına utandım. Memleketimin insanlarının cehalet sınırı umarım ülke sınırlarını aşıp bizi yurt dışında rezil etmeye devam etmez. Bu kadar mı cahiller gerçekten, inanması güç geliyor insana! Üstelik, düşünün ki bu sorulara cevap veren insanların çoğu ya benimle aynı eğitim sürecinden ya da daha da eskisinden geçmiş olmalı. Demek istediğim, nispeten daha çağdaş, daha açık fikirli ve yakın zamana kadar hüküm süren sistemden. Bu eğitim sisteminin (başta Evrim Teorisi olmak üzere) pek çok yanını, fazlaca “batılı” bulan iktidar tarafından beğenilmeyip neredeyse sil baştan yaratılmaya başlayan yeni eğitim(!?) sistemiyle yetişecek yeni neslin açık(?!) fikirlilerini siz varın düşünün artık…

Sorulara verilen yanıtları dinleyince; “ah be geri zekalı”; “ne aptal insanlar var!” demek yetmiyor insana. Durum bundan da vahim. Hiç mi düşünmüyor, hiç mi okumuyor, hiç mi kafa çalıştırmıyor bu insanlar. Tabi ki hayır! Nasılsa onlar “adına” başkaları, (sağ olsun?!), düşünüveriyorlar. Onlara tam da neye ihtiyaçları varsa; düşünmeye, taşınmaya, kafa yormaya gerek kalmadan hazırlop önlerine sunuluyor; talk-show olarak, kim kiminle n’apıyor, ne yedim-ne sıçtım, ne giysem, kiminle evlensem vs. programı olarak, survivor olarak, yetenek yarışması olarak. (Kusura bakmayın, ben de bu konuların cahiliyim; tüm bilgim kulaktan dolma, adlarını beceremediysem de hangi programlar siz anladınız!)

Bunlar daha önemli tabi hayatta… ya da kaçıncı bin bölüm oynayan Kurtlar vadisinin mafyaları ya da muhteşem yüzyılın saray entrikaları, göz kırpmadan kafa uçurmaları çok eğitici çok.

İşte akşam işten gelince, alelacele sofrayı kurup yemeğini boğazına dizip de ekran karşısına geçenler, hatta bütün sosyal  hayatını o akşamki dizilere göre programlayanlar,  TVde belgeseller çıktığında zaplamayıp da her akşam tok karnına 5 dakika seyretselerdi, belki de dinazorlar hakkında kazara bir fikir edinirlerdi de benim şimdi 5 yakında olan oğlumun geçen sene 4 yaşındayken dediklerinin yarısını öğrenirlerdi.

Oğlum 4 yaşındayken: (2012)

– Anne, dinazorlar milyon milyon yıl önce yaşamışlar. Yürümüşler, yürümüşler, yorulmuşlar, ölmüşler.

– Anne, kemikli dinazorlar bizi ısırır mı?  Isırmaaaaaazzzzzz! Onlar yalnız kemik!

– Anne, dedeme söyledim, dinazorlar çok eskiymiş diye.