Çocuklar kadar saf ve temiz olabilseydik

15. Haziran. 2013
O gün cehennem gibiydi.  Neler hissetiğimi anlatmak çok zor.

Dostlarıyla, küçük çocuklarıyla ailecek barış içinde oturan insanlar… müzik, dans, huzur varken GEZİ Parkı’nda; hepsi bir anda “bir varmış bir yokmuş” oldu.

Olaylar takip etmekte zorlanılacak hızda gelişti bütün gece ama takipler gecikmedi… Onlara kucağını açan Divan Oteli’nin içine kadar sürdü. Bir şeyler fazlasıyla ters gidiyordu.

İşte o sıralarda;  bir arkadaşımın dediği gibi; “Haber kanallarında naklen “Yalan” yapılıyor“du.

Buna rağmen, her şeye rağmen Halk protestoya, bağırmaya, haykırmaya, yürümeye, direnmeye devam etti bütün gece boyunca.

Okuduğum en anlamlı tweet’lerden biri:

“Bravo!!! Gezi’yi boşalttın.Şimdi bütün Türkiye sokakta, bakalım koskoca ülkeyi nasıl boşaltacaksın. Görelim !!!”  diye pek çokların isyanını dile getiriyordu.

Oysa ki Gezi barış içindeydi. Kendi koşullarına saygı gösterildiği takdirde uzlaşmaya hazırdı. Hiç kimse şiddet istemiyordu orada.

Gezi Parkı’nda çocuklar da vardı.

Çocuklar dünyanın her yerinde, her koşulda öyle masumlar ki… saf, temiz duygularla dolu minik yürekleri.

O gece orada olan çocuklar yaşadıklarını asla unutmayacaklar. Büyüyünce, umarım ki, hepsi birer GEZİCİ olacaklar 🙂