Bizim Köyün Mercimeği
Eski köye yeni adet demiştim de yeni adetlere açık olmaktan söz etmiştim. Yeni adetler, yeni akımlar, yepyeni bakış açıları yalnızca çocuk yetiştirme konusuyla sınırlı kalmıyor elbette. Adımız kadar bildiğimiz lezzetler, soframızdan eksik olmayan yemekler bazen karşımıza bambaşka bir şekilde çıkıveriyor. Belki başka bir köyde bambaşka bir dokunuşla tadına daha da tat katılmış olar bize ikram ediliyor.
MERCİMEK
Evimizin baştacı diyebilirim. Bizim evde herkes çok sever. Burada, çocuklara anaokulunda haftada bir gün muhakkak yapılan bakliyattır. Ama bakın buralarda nasıl yapılır, fazladan ne konabilir sizce?
Bildiğimiz mercimekle Yunanistan’daki arasında 3 fark vardır. Mercimeği pişirirken içine arzu ettiğiniz miktarda, iri doğranmış sarmısak ile birkaç yaprak defne konur. Piştikten sonra ateşten indirince de 1-2 yemek kaşığı sirke katılır.
O gün yemekte mercimek varsa, ben de tabaklara koyup sofraya getirdiysem. Salatamız eksik olmasa da, Maya mercimeğin yanında muhakkak soğan ister. Yunanistan’a gelince anladım ki yemeğin yanında soğan yemek biz Türklere özgü bir gelenek. Geçen kız arkadaşı bizde yemekteydi; yemekte de mercimek vardı. Bu kez Maya bana hatırlatmadan ben soğanı dilimleyip sofraya getirdiğimde kız şaşırıp kaldı 🙂
N’apalım bizde mercimek Yunan usulü pişirlip Türk usulü yenir. Kış aylarında hasta olup antibiyotik alacağına yemeklerde çiğ soğan yemek çok daha sağlıklı değil midir?
Sonraki yazıda da buraların Sarı nohutundan söz edeceğim.
* Yorgo yazıma bir göz atmış. Belirtmem de fayda olduğunu söyledi; bizim mercimeğin yanındaki soğanlar Girit’in yerli beyaz soğanları, bilesiniz 🙂
Benim annem Giritli,Babam Rodoslu.Bizde de yeşil mercimeğin içine ilaveten erişte konur.(ya da arpa şehriye) bir de böyle denemenizi tavsiye ederim.Bu yemeğe de bizde”Sakaldan sarkan” denirdi.(Esprisi herhalde erişteler sakala takılıyorsa.)
Ben de şöyle yapıyorum. Mercimeği biraz acı salça ile biraz sulu olarak yemek gibi pişiriyorum. Başka bir tavada bir orta boy soğanı çok çok minik doğrayıp zeytin yağında yakmadan iyice kavuruyorum. Altını kapatınca yarım çay bardağı sirke ekiyorum. Yemeğin üzerine cozz diye döküyorum. Yerken de tabağıma biraz kimyon ekiyorum. Müthiş oluyor. Bodrum tarifidir.
Kırmızı mercimek çorbasını da sık yaparım, çocuklar bayılırlar ona da. Ama yeşil mercimekten çorba hiç yapmadım.
Sirkeli sarmısaklı terbiye annemin bir tarifini anımsattı bana 🙂
Dilekcim, copy + paste tek çaremiz oldu, n’apalım 🙂
Gerçekten çok ilginç mercimeğe sirke katıldığını hiç duymamıştım Türkiye’de. Ama Bilecik yöresinde de hiç yemeğe gitmedim 🙂 O zaman erik ekşili mercimeğe devam; soğansız da olsa…
Papatya, usul de ayni bizde 🙂 Yani Yunan usulu dedigin sekilde icinde sarimsakla piser mercimek(defne yok bak) sonra herkes tabaginda ilave eder sirkeyi. Ben son zamanlarda erik eksisi ilave ediyorum. Muhtesem oluyor. Icinde eksi olmadan pek yiyemem hatta 🙂 Soganla da yiyemem 🙂 Ustelik bu eksi ilave etme gelenegi Bilecik dolaylarindan olan annemde. Yunanistan’dan mubadele ile gelen dedemden degil!
Sevgiler
Dilek
Merhaba, ara ara sizi ziyaret etsem de çoktandır uğrayamamıştım.
Sevgili Beste’de bir yorumunuzu görünce hemen dönmek istedim.
Mercimek bizim evde de çok sevilir soğan eşliğinde tabii ki:))
defne güzel fikir bir daha ki sefere denerim.
Mercimeğin bir de çorbasını yapıyorum, dibinde biraz un kavurup, piştikten sonra sirke ve dövülmüş sarımsak…
Ellerinize sağlık, sevgiler.