Bir ağaç çizsem

Bir ağaç çizsem, zeytin… gümüş yeşili yapraklı.

Bir zeytin ağacı çizsem, hiç tükenmeyen kalemlerle, kimse silemesin.

Çocuklar çizsem etrafında oynayan, insanlar onu kucaklayan. Üstünde taneleri olsun, yeşillisi, moru, kapkarası. Tanelerini sevgiyle, tek tek toplasalar. Dalına, yaprağına kıyamasın hiç kimse.

Bir ağaç çizsem, kağıda. Kağıt da bir ağaç değil mi? Bir başka ağacın canından…

Bir ağaç çizsem, hiç silinmese, dallarına asılsalar bile hiç kırılmasa.

Ağacım, zeytinim…

seni yüreğime bastırsam, canımla korusam, kimse seni kesemese…

Resim hiç denediğim bir alan değil. Ama insan sevdiği uğruna, şair de oluyormuş, ressam da.

Önce sözler geldi aklıma. Sonra da bir zeytin resim çizmek çekti canım. Bu resmi, hayalimden değil de bir çizime bakarak yaptım…